PKP Wąsosz

Wąsosz to niespełna 3 tysięczne miasteczko w powiecie górowskim (woj. dolnośląskie). Stacja leży na istotnej w latach PRL linii Kobylin– Legnica Północna, którą transportowano żołnierzy Armii Radzieckiej do „Małej Moskwy”. Ponadto istniała tutaj również kolejowa odnoga w kierunku Żmigródu (od 1960 nieaktywna, rozebrana w 1975). Przed zakończeniem wojny stacja funkcjonowała w kolejowej nomenklaturze pod niemiecką nazwą Herrnstadt.

PKP Wąsosz

Budynek dworca Wąsosz jest częściowo zamieszkany. Górna część sprawia wrażenie zadbanej. Dolna – czyli pomieszczenia dawnej poczekalni i kasy - jak to na starych kolejowych nieruchomościach stoi pusta. Część okien wymieniona na plastikowe. Rzuca się w oczy fajna czcionka z nazwą stacji "Wąsosz". Krawędzie perony, które są aż 3 są w niezłym stanie – wydaje się, że co jakiś czas jest na nich ścinana murawa. Zróżnicowane formy roślinne można napotkać natomiast na przystacyjnych torowiskach. Tradycyjnie, jak to na terenach postkolejowych prym tutaj wiedzie acer pseudoplatanus. Kolorytu budynkowi dworca dodaje parthenocissus quinquefolia, który oplata obiekt od strony peronów.

Z kronikarskiego obowiązku dodać należy iż ostatnie rozkładowe połączenia pasażerskie zniknęły ze stacji Wąsosz w listopadzie 1991 r., kiedy na stałe usunięto pociągi w kierunku Rawicza i Legnicy Północnej. Z informacji znalezionych w internecie można doczytać, że składy towarowe lub pojedyncze lokomotywy mogły docierać tutaj do ok 2000 r. Ze względu na istotne braki w infrastrukturze i budowę drogi ekspresowej S5 wydaje się, że powrót pociągów w tę okolicę jest mało realny.

PKP Wąsosz

Peron 1

Przejście dla niepełnosprawnych:)

PKP Wąsosz

Podczas wizytacji stacji kolejowej PKP Wąsosz w lutym 2017 r. spostrzec można było spore zmiany w układzie torowiska. Zewsząd leżały kłody po wyciętych krzakach i drzewach rosnących bujnie latem między torowiskiem. Na kupce leżały zdjęte płyty, które kiedyś funkcjonowały jako przejście na perony. Na części torów można było zaobserwować rozkręcone zwrotnice, pocięte szyny i śruby mocujące je do podkładów, które leżały na kupie przygotowane do wywiezienia.

Tereny stacji PKP Wąsosz w lutym 2017

 fot. zdjęcia kolejowe

PKP Pilchowice Nielestno

Na początku powstania stacja nazywała się Mauer Waltersdorf. Po wojnie przez 2 lata nazwano ją Nielestno, by od 1947 r. funkcjonować w kolejowej nomenklaturze jako Pilchowice Nielestno.

Widoczny na zdjęciach, obecnie już tylko przystanek Pilchowice Nielestno leży na jednej z piękniej położonych linii kolejowych w Polsce  - Jelenia Góra – Żagań (283). Duża część tej linii wiedzie przez Park Krajobrazowy Doliny Bobru. Linia bogata jest w obiekty inżynieryjne w postaci mostów wiaduktów, tunelów oraz malowniczych stacji.

Dworzec Pilchowice Nielestno trwale zaistniał w polskiej popkulturze występując jako sceneria w kultowym filmie Tadeusza Chmielewskiego „Jak rozpętałem II wojnę światową”.

W porównaniu ze zdjęciem z roku 2013 w oczy rzucają się położone nowe dachówki. Trochę przez to uleciało z obiektu tego bajkowo-filmowego klimatu, ale świadczy to o zaangażowaniu właścicieli. Na szczęście zrezygnowano z wstawienia tutaj szpecących latarni na peronach co miało miejsce na sąsiedniej stacji we Wleniu. Samo obejście budynku dworcowego jest bardzo zadbane. Przed budynkiem doniczki z kwiatami i równo przycięta murawa. Budynek jest zamieszkany przez dawnych pracowników kolei. Przed budynkiem widoczny jest nieco przysypany i zarośnięty murawą tor. Kiedyś torów były trzy – jeden z nich został rozebrany.

PKP Pilchowice Nielestno /
fot. zdjęcia kolejowe 

Pilchowice Nielestno / fot. zdjęcia kolejowe 

Pilchowice Nielestno w 2013 / fot. zdjęcia kolejowe 

Pilchowice Nielestno - peron 1 / fot. zdjęcia kolejowe 

Ostatnimi czasy kursowały tutaj szynobusy Kolei Dolnośląskich, głównie relacji Jelenia Góra – Lwówek Śląski. Dnia 4 września 2016, po zmianie rozkładu niestety przyjechała zastępcza komunikacja autobusowa.

Co ciekawe również sąsiadujące stacje i przystanki – Wleń i Pilchowice Zapora, zostały utrwalone w polskim kinie fabularnym – więcej informacji związanych z polskimi plenerami kolejowymi na stronie www.motyw-kolejowy.blogspot.com

fot. zdjęcia kolejowe 

PKP Borek Wlkp.

Dość późno przyszedł czas na zamknięcie linii Jarocin - Kąkolewo w ruchu pasażerskim. Zdecydowana większość szlaków w województwie wielkopolskim została zawieszona na początku lat 90. Ostatnie kursy na tej linii funkcjonowały przy wykorzystaniu autobusów szynowych rel. Jarocin - Leszno spółki Koleje Wielkopolskie. Często jednak zamiast pojazdów szynowych w wyniku problemów taborowych pojawiała się zastępcza komunikacja autobusowa. I tak w grudniu 2011 r. ostatecznie Borek Wielkopolski został odcięty od rozkładowych pociągów pasażerskich. Budynek dworca i układ stacji wydaje się być niezmienny od kilkudziesięciu lat. W ceglanym poniemieckim budynku dworcowym znajduje się sklep z materiałami budowlanymi [lato 2015]. 

PKP Borek Wlkp.

Borek Wielkopolski PKP

Dworzec PKP Borek Wlkp.

PKP Złoty Stok

Jak słusznie wspomniał na swojej stronie Paweł Niedomagała (tutaj) - po wielkiej powodzi na Dolnym Śląsku w 1997 r. i po przerwaniu mostu na Nysie Kłodzkiej pomiędzy przystankami Byczeń i Sosnowa Śląska linia kolejowa do Złotego Stoku zlikwidowała się sama. Po tym czasie zawieszono również kursowanie pociągów towarowych. Zaznaczyć należy, że składy pasażerskie nie docierają do Złogo Stoku  już od 1988 r.

Część terenów kolejowych jest ogrodzona i zamieniła się w podwórko, na pozostałej rośnie gęste, niegościnne zielsko z tradycyjną już na terenach post-kolejowcyh dominacją Acer platanoides . Ale nadal pod grubą warstwą roślinności znajdują się tutaj tory.

Budynek dworcowy jest obecnie zamieszkany. Jeszcze parę lat temu w miesiące letnie był bujnie obrośnięty bluszczem. Ciekawostką jest fakt iż w 1976 r. stacja została wykorzystana w plenerach filmowych do produkcji "Zanim nadejdzie dzień" (reż. Ryszard Rydzewski).

Dworzec kolejowy PKP Złoty Stok

Budynek dworca w Złotym Stoku

Peron w Złotym Stoku